Szukaj…


Uwagi

Prawie wszyscy operatorzy w R są naprawdę funkcjami. Na przykład + jest funkcją zdefiniowaną jako function (e1, e2) .Primitive("+") gdzie e1 jest lewą stroną operatora, a e2 jest prawą stroną operatora. Oznacza to, że możliwe jest uzyskanie raczej sprzecznych z intuicją efektów poprzez maskowanie + w bazie funkcją zdefiniowaną przez użytkownika.

Na przykład:

`+` <- function(e1, e2) {e1-e2}

> 3+10
[1] -7

Zakres i dodatek

Weźmy przykład dodania wartości do zakresu (jak można to zrobić na przykład w pętli):

3+1:5

Daje:

[1] 4 5 6 7 8

Jest tak, ponieważ operator zakresu : ma wyższy priorytet niż operator dodawania + .

To, co dzieje się podczas oceny, wygląda następująco:

  • 3+1:5
  • 3+c(1, 2, 3, 4, 5) rozszerzenie operatora zakresu, aby utworzyć wektor liczb całkowitych.
  • c(4, 5, 6, 7, 8) Dodanie 3 do każdego elementu wektora.

Aby uniknąć tego zachowania, musisz powiedzieć tłumaczowi języka R, w jaki sposób ma on porządkować operacje za pomocą ( ) następujący sposób:

  (3+1):5

Teraz R obliczy, co jest w nawiasach przed rozszerzeniem zakresu i da:

 [1] 4 5

Dodawanie i odejmowanie

Podstawowe operacje matematyczne wykonywane są głównie na liczbach lub na wektorach (listach liczb).

1. Używanie pojedynczych liczb

Możemy po prostu wprowadzić liczby połączone z + celu dodania i - celu odjęcia :

> 3 + 4.5
# [1] 7.5
> 3 + 4.5 + 2
# [1] 9.5
> 3 + 4.5 + 2 - 3.8
# [1] 5.7
> 3 + NA
#[1] NA
> NA + NA
#[1] NA
> NA - NA
#[1] NA
> NaN - NA
#[1] NaN
> NaN + NA
#[1] NaN

Możemy przypisać liczby do zmiennych (w tym przypadku stałych) i wykonać te same operacje:

> a <- 3; B <- 4.5; cc <- 2; Dd <- 3.8 ;na<-NA;nan<-NaN
> a + B
# [1] 7.5
> a + B + cc
# [1] 9.5
> a + B + cc - Dd
# [1] 5.7
> B-nan
#[1] NaN
> a+na-na
#[1] NA
> a + na
#[1] NA
> B-nan
#[1] NaN
> a+na-na
#[1] NA

2. Używanie wektorów

W tym przypadku tworzymy wektory liczb i wykonujemy operacje przy użyciu tych wektorów lub kombinacji z pojedynczymi liczbami. W takim przypadku operacja jest wykonywana z uwzględnieniem każdego elementu wektora:

> A <- c(3, 4.5, 2, -3.8);
> A
# [1]  3.0  4.5  2.0 -3.8
> A + 2 # Adding a number 
# [1]  5.0  6.5  4.0 -1.8
> 8 - A # number less vector
# [1]  5.0  3.5  6.0 11.8
> n <- length(A) #number of elements of vector A
> n
# [1] 4
> A[-n] + A[n] # Add the last element to the same vector without the last element
# [1] -0.8  0.7 -1.8
> A[1:2] + 3 # vector with the first two elements plus a number
# [1] 6.0 7.5
> A[1:2] - A[3:4] # vector with the first two elements less the vector with elements 3 and 4
# [1] 1.0 8.3

Możemy również użyć sum funkcji, aby dodać wszystkie elementy wektora:

> sum(A)
# [1] 5.7
> sum(-A)
# [1] -5.7
> sum(A[-n]) + A[n]
# [1] 5.7

Musimy zadbać o recykling , który jest jedną z cech R , zachowanie, które ma miejsce podczas wykonywania operacji matematycznych, w których długość wektorów jest różna. Krótsze wektory w ekspresji są poddawane recyklingowi tak często, jak to konieczne (być może ułamkowe), dopóki nie dopasują długości najdłuższego wektora. W szczególności stała jest po prostu powtarzana . W takim przypadku wyświetla się Ostrzeżenie.

> B <- c(3, 5, -3, 2.7, 1.8)
> B
# [1]  3.0  5.0 -3.0  2.7  1.8
> A
# [1]  3.0  4.5  2.0 -3.8
> A + B # the first element of A is repeated
# [1]  6.0  9.5 -1.0 -1.1  4.8
Warning message:
In A + B : longer object length is not a multiple of shorter object length
> B - A # the first element of A is repeated
# [1]  0.0  0.5 -5.0  6.5 -1.2
Warning message:
In B - A : longer object length is not a multiple of shorter object length

W takim przypadku poprawną procedurą będzie uwzględnienie tylko elementów krótszego wektora:

> B[1:n] + A
# [1]  6.0  9.5 -1.0 -1.1
> B[1:n] - A
# [1]  0.0  0.5 -5.0  6.5

Podczas korzystania z funkcji sum ponownie dodawane są wszystkie elementy wewnątrz funkcji.

> sum(A, B)
# [1] 15.2
> sum(A, -B)
# [1] -3.8
> sum(A)+sum(B)
# [1] 15.2
> sum(A)-sum(B)
# [1] -3.8


Modified text is an extract of the original Stack Overflow Documentation
Licencjonowany na podstawie CC BY-SA 3.0
Nie związany z Stack Overflow