R Language
Operatory arytmetyczne
Szukaj…
Uwagi
Prawie wszyscy operatorzy w R są naprawdę funkcjami. Na przykład + jest funkcją zdefiniowaną jako function (e1, e2) .Primitive("+") gdzie e1 jest lewą stroną operatora, a e2 jest prawą stroną operatora. Oznacza to, że możliwe jest uzyskanie raczej sprzecznych z intuicją efektów poprzez maskowanie + w bazie funkcją zdefiniowaną przez użytkownika.
Na przykład:
`+` <- function(e1, e2) {e1-e2}
> 3+10
[1] -7
Zakres i dodatek
Weźmy przykład dodania wartości do zakresu (jak można to zrobić na przykład w pętli):
3+1:5
Daje:
[1] 4 5 6 7 8
Jest tak, ponieważ operator zakresu : ma wyższy priorytet niż operator dodawania + .
To, co dzieje się podczas oceny, wygląda następująco:
-
3+1:5 -
3+c(1, 2, 3, 4, 5)rozszerzenie operatora zakresu, aby utworzyć wektor liczb całkowitych. -
c(4, 5, 6, 7, 8)Dodanie 3 do każdego elementu wektora.
Aby uniknąć tego zachowania, musisz powiedzieć tłumaczowi języka R, w jaki sposób ma on porządkować operacje za pomocą ( ) następujący sposób:
(3+1):5
Teraz R obliczy, co jest w nawiasach przed rozszerzeniem zakresu i da:
[1] 4 5
Dodawanie i odejmowanie
Podstawowe operacje matematyczne wykonywane są głównie na liczbach lub na wektorach (listach liczb).
1. Używanie pojedynczych liczb
Możemy po prostu wprowadzić liczby połączone z + celu dodania i - celu odjęcia :
> 3 + 4.5
# [1] 7.5
> 3 + 4.5 + 2
# [1] 9.5
> 3 + 4.5 + 2 - 3.8
# [1] 5.7
> 3 + NA
#[1] NA
> NA + NA
#[1] NA
> NA - NA
#[1] NA
> NaN - NA
#[1] NaN
> NaN + NA
#[1] NaN
Możemy przypisać liczby do zmiennych (w tym przypadku stałych) i wykonać te same operacje:
> a <- 3; B <- 4.5; cc <- 2; Dd <- 3.8 ;na<-NA;nan<-NaN
> a + B
# [1] 7.5
> a + B + cc
# [1] 9.5
> a + B + cc - Dd
# [1] 5.7
> B-nan
#[1] NaN
> a+na-na
#[1] NA
> a + na
#[1] NA
> B-nan
#[1] NaN
> a+na-na
#[1] NA
2. Używanie wektorów
W tym przypadku tworzymy wektory liczb i wykonujemy operacje przy użyciu tych wektorów lub kombinacji z pojedynczymi liczbami. W takim przypadku operacja jest wykonywana z uwzględnieniem każdego elementu wektora:
> A <- c(3, 4.5, 2, -3.8);
> A
# [1] 3.0 4.5 2.0 -3.8
> A + 2 # Adding a number
# [1] 5.0 6.5 4.0 -1.8
> 8 - A # number less vector
# [1] 5.0 3.5 6.0 11.8
> n <- length(A) #number of elements of vector A
> n
# [1] 4
> A[-n] + A[n] # Add the last element to the same vector without the last element
# [1] -0.8 0.7 -1.8
> A[1:2] + 3 # vector with the first two elements plus a number
# [1] 6.0 7.5
> A[1:2] - A[3:4] # vector with the first two elements less the vector with elements 3 and 4
# [1] 1.0 8.3
Możemy również użyć sum funkcji, aby dodać wszystkie elementy wektora:
> sum(A)
# [1] 5.7
> sum(-A)
# [1] -5.7
> sum(A[-n]) + A[n]
# [1] 5.7
Musimy zadbać o recykling , który jest jedną z cech R , zachowanie, które ma miejsce podczas wykonywania operacji matematycznych, w których długość wektorów jest różna. Krótsze wektory w ekspresji są poddawane recyklingowi tak często, jak to konieczne (być może ułamkowe), dopóki nie dopasują długości najdłuższego wektora. W szczególności stała jest po prostu powtarzana . W takim przypadku wyświetla się Ostrzeżenie.
> B <- c(3, 5, -3, 2.7, 1.8)
> B
# [1] 3.0 5.0 -3.0 2.7 1.8
> A
# [1] 3.0 4.5 2.0 -3.8
> A + B # the first element of A is repeated
# [1] 6.0 9.5 -1.0 -1.1 4.8
Warning message:
In A + B : longer object length is not a multiple of shorter object length
> B - A # the first element of A is repeated
# [1] 0.0 0.5 -5.0 6.5 -1.2
Warning message:
In B - A : longer object length is not a multiple of shorter object length
W takim przypadku poprawną procedurą będzie uwzględnienie tylko elementów krótszego wektora:
> B[1:n] + A
# [1] 6.0 9.5 -1.0 -1.1
> B[1:n] - A
# [1] 0.0 0.5 -5.0 6.5
Podczas korzystania z funkcji sum ponownie dodawane są wszystkie elementy wewnątrz funkcji.
> sum(A, B)
# [1] 15.2
> sum(A, -B)
# [1] -3.8
> sum(A)+sum(B)
# [1] 15.2
> sum(A)-sum(B)
# [1] -3.8
