latex
Skład matematyki

Wprowadzenie

Składnia

• \ begin {equation} ... \ end {equation}
• tekst $ ... $ tekst
• \ usepackage {amsmath} ... \ begin {equation *} ... \ end {equation *}

Uwagi

Podstawowe równania

Proste równania liniowe

Możesz wykonać proste równanie wbudowane, używając $an equation here$ .

Na przykład możesz to zrobić

$\lim\limits_{n \to \infty} \frac{1}{2^n} i\bar z$ 

co, jeśli umieścimy wokół niego trochę fałszywego tekstu, daje

Numerowane, wyśrodkowane równania

Pisząc papiery lub inne dokumenty, czasem lepiej jest wyśrodkować i ponumerować równania, a nie w linii. Następnie użyj poleceń \begin{equation} i \end{equation} .

Na przykład, jeśli użyjemy kodu

\begin{equation}
\lim\limits_{n \to \infty} \frac{1}{2^n} i\bar z
\end{equation}

I dodajmy trochę tekstu, rozumiemy

Możesz usunąć numerację równania, używając \begin{equation*} i \end{equation*} .

Na przykład, jeśli użyjemy kodu

\begin{equation*}
\lim\limits_{n \to \infty} \frac{1}{2^n} i\bar z
\end{equation*}

i dodajmy trochę tekstu, otrzymujemy

(choć należy zauważyć, że do tego celu należy amsmath pakietu amsmath ).

Znajdowanie symboli

Czasami znalezienie wymaganego symbolu matematycznego może być trudne. Jest tu kilka opcji. Pierwszym (i najszybszym) jest użycie Detexify , gdzie narysujesz symbol, który chcesz, i próbuje znaleźć to, co chcesz, jak pokazano poniżej:

Inną opcją jest skorzystanie z obszernej listy symboli LaTeX, którą można znaleźć tutaj . Jeśli używasz pakietu unicode-math ta lista wszystkich obsługiwanych symboli może być pomocna. Inną opcją jest ta strona internetowa , która ma wspólne symbole matematyczne.

Pakiety dostępne do użytku

Podczas gdy standardowy LaTeX jest wszystkim, czego potrzeba do najprostszych wzorów matematycznych i równań, czasami potrzeba więcej symboli i narzędzi. Dostępnych jest wiele pakietów, które poprawią twoje równania i zapewnią ci więcej do pracy. Trzy z głównych pakietów opisano poniżej. Pamiętaj, aby załadować pakiet, wpisz \usepackage{package} w preambule dokumentu.

amsmath

Pakiet amsmath jest niezwykle przydatnym pakietem. Służy do umożliwienia wyśrodkowania równań, ale nie ich numerowania, ponieważ w \begin{equation*} służy do tworzenia macierzy (jak opisano poniżej) i wprowadza wiele innych przydatnych poleceń, takich jak \overset i \underset , Opisane poniżej. amsmath pakietu amsmath można znaleźć tutaj .

mathtools

Pakiet mathtools opiera się na pakiecie amsmath , dodając kolejne przydatne symbole i narzędzia. Automatycznie ładuje pakiet amsmath , więc nie musisz ładować obu do preambuły dokumentu. Dokumentację mathtools można znaleźć tutaj .

amssymb

Pakiet amssymb zawiera wiele dodatkowych symboli, które mogą być bardzo przydatne w przypadku bardziej złożonych równań. Dokumentację amssymb można znaleźć tutaj .

Pakiety czcionek

Istnieją również różne czcionki, których można użyć do swoich równań, jak opisano w tym pytaniu na temat wymiany stosów TeX, dla TeX, LaTeX i przyjaciół.

Ten dokument jest zwięzłym wyjaśnieniem różnych funkcji udostępnianych przez niektóre pakiety, a także standard LaTeX; to bardzo pomocne.

Dobre polecenia do poznania

Niektóre z najczęstszych poleceń obejmują:

• Ułamki zwykłe i pierwiastki kwadratowe: w przypadku ułamków zwykłych użyj \frac {numerator}{denominator} . W przypadku pierwiastków kwadratowych użyj \sqrt[root]{number} .
• Litery greckie: użyj poleceń podanych w poniższej tabeli:

• Operatory: \leq daje symbol mniejszy lub równy, \geq daje symbol większy lub równy, \neq daje symbol nierówny, \sum daje symbol sumowania, \partial daje symbol częściowej pochodnej, \nabla daje operator Laplaciana, \times daje iloczyn krzyżowy lub symbol mnożenia, \cdot daje iloczyn iloczynu lub symbol mnożenia, a \int daje symbol całki.
• Strzałki: \rightarrow i \leftarrow dają odpowiednio strzałki w prawo i w lewo.
• Procenty: wpisując% w LaTeX, ważne jest, aby dołączyć ukośnik odwrotny, \% ponieważ symbol procentu jest zwykle używany w komentarzach.
• Indeks górny i indeks dolny : Aby wykonać indeks górny, można wpisać x^2 lub, w przypadku dłuższego indeksu górnego, x^{2x} . Aby zrobić indeks dolny, możesz wpisać x_a lub, w przypadku dłuższych x_a dolnych, x_{ab} .
• Pogrubienie: użyj \boldmath{...} aby pogrubić symbole matematyczne. Inne opcje są podane w tym pytaniu TeX.SX. Symbole matematyczne są automatycznie kursywą; jeśli nie chcesz, aby było to prawdą, utwórz tekst równania, jak opisano poniżej.
• Nieskończoność: Aby zapisać nieskończoność, użyj polecenia \infty .
• Przenoszenie przedmiotów nad lub pod innym: Po pierwsze, tylko dla operatorów matematycznych istnieje alternatywna metoda. Możesz wpisać operator matematyczny, powiedz \int , a następnie użyć polecenia \limits . Przykładem jest \int\limits_{\infty} lub \int\limits^{\infty} . Następnie, w normalnych przypadkach, możesz zrobić \overset{top}{normal} lub \underset{bottom}{normal} . Może to być bardzo przydatne do robienia wektorów. Na przykład możesz zrobić \overset{\rightarrow}{x} Pakiet amsmath wymaga overset i underset .
• Nawiasy klamrowe : Ponieważ nawiasy klamrowe są używane w poleceniach, konieczne jest wpisanie \{ lub \} aby uzyskać nawiasy klamrowe.
• Tekst: Aby dołączyć tekst do równań, wpisz \usepackage{amsmath} w preambule, a następnie wpisz \text{...} .
• Spacja: aby dodać spację do równań, wpisz \quad między dwoma elementami, które chcesz oddzielić (na przykład możesz mieć $2x \quad cos ).

Tworzenie nowych symboli

Powiedzmy, że nigdzie nie możesz znaleźć potrzebnego symbolu. Możesz utworzyć własny symbol. Na przykład kod

\documentclass{article}
\usepackage{graphicx,amsmath,amssymb}
\DeclareRobustCommand{\diamondtimes}{%
  \mathbin{\text{\rotatebox[origin=c]{45}{$\boxplus$}}}%
}

\begin{document}
$a\diamondtimes b$
\end{document}

tworzy i wywołuje symbol, dając

To jest prostszy przykład; musi jedynie obrócić już istniejący symbol. Możesz jednak tworzyć bardziej złożone symbole.

Ta sekcja jest w trakcie rozbudowy.

Matryce

Matryce

Zawsze musisz użyć pakietu amsmath , jeśli zamierzasz używać następujących poleceń. Istnieją cztery główne typy macierzy, jak pokazano w poniższym kodzie:

\begin{matrix} 
    a & b \\
    c & d 
\end{matrix}
\quad
\begin{pmatrix} 
   a & b \\
   c & d 
\end{pmatrix}
\quad
\begin{bmatrix} 
    a & b \\
    c & d 
\end{bmatrix}
\quad
\begin{vmatrix} 
    a & b \\
    c & d 
\end{vmatrix}
\quad
\begin{Vmatrix} 
    a & b \\
    c & d 
\end{Vmatrix}

Ten kod tworzy

Należy pamiętać o kilku ważnych kwestiach:

1. Ważne jest, aby umieścić matrycę w środowisku equation , equation* lub $...$ - polecenie bmatrix nie jest środowiskiem matematycznym.
2. Konstrukcja matrycy jest właściwie dość prosta. Dla każdego wiersza tworzysz każdy element (powiedzmy x_{11} ), następnie wstawiasz & , a następnie piszesz następny element. W przypadku wielu wierszy na końcu każdego wiersza wpisz \\ (nie musisz tego robić dla ostatniego wiersza). Pod tym względem jest dość podobny do tabeli.