C++
std :: array
Szukaj…
Parametry
Parametr | Definicja |
---|---|
class T | Określa typ danych elementów tablicy |
std::size_t N | Określa liczbę członków w tablicy |
Uwagi
Zastosowanie std::array
wymaga włączenia nagłówka <array>
przy użyciu #include <array>
.
Inicjowanie tablicy std ::
Inicjowanie std::array<T, N>
, gdzie T
jest typem skalarnym, a N
jest liczbą elementów typu T
Jeśli T
jest typem skalarnym, std::array
można zainicjować na następujące sposoby:
// 1) Using aggregate-initialization
std::array<int, 3> a{ 0, 1, 2 };
// or equivalently
std::array<int, 3> a = { 0, 1, 2 };
// 2) Using the copy constructor
std::array<int, 3> a{ 0, 1, 2 };
std::array<int, 3> a2(a);
// or equivalently
std::array<int, 3> a2 = a;
// 3) Using the move constructor
std::array<int, 3> a = std::array<int, 3>{ 0, 1, 2 };
Inicjowanie std::array<T, N>
, gdzie T
jest typem nieskalarnym, a N
jest liczbą elementów typu T
Jeśli T
jest nieskalarnym typem, std::array
można zainicjować na następujące sposoby:
struct A { int values[3]; }; // An aggregate type
// 1) Using aggregate initialization with brace elision
// It works only if T is an aggregate type!
std::array<A, 2> a{ 0, 1, 2, 3, 4, 5 };
// or equivalently
std::array<A, 2> a = { 0, 1, 2, 3, 4, 5 };
// 2) Using aggregate initialization with brace initialization of sub-elements
std::array<A, 2> a{ A{ 0, 1, 2 }, A{ 3, 4, 5 } };
// or equivalently
std::array<A, 2> a = { A{ 0, 1, 2 }, A{ 3, 4, 5 } };
// 3)
std::array<A, 2> a{{ { 0, 1, 2 }, { 3, 4, 5 } }};
// or equivalently
std::array<A, 2> a = {{ { 0, 1, 2 }, { 3, 4, 5 } }};
// 4) Using the copy constructor
std::array<A, 2> a{ 1, 2, 3 };
std::array<A, 2> a2(a);
// or equivalently
std::array<A, 2> a2 = a;
// 5) Using the move constructor
std::array<A, 2> a = std::array<A, 2>{ 0, 1, 2, 3, 4, 5 };
Dostęp do elementu
1. at(pos)
Zwraca referencję do elementu w pozycji pos
ze sprawdzaniem granic. Jeśli pos
nie znajduje się w zakresie kontenera, generowany jest wyjątek typu std::out_of_range
.
Złożoność jest stała O (1).
#include <array>
int main()
{
std::array<int, 3> arr;
// write values
arr.at(0) = 2;
arr.at(1) = 4;
arr.at(2) = 6;
// read values
int a = arr.at(0); // a is now 2
int b = arr.at(1); // b is now 4
int c = arr.at(2); // c is now 6
return 0;
}
2) operator[pos]
Zwraca referencję do elementu w pozycji pos
bez sprawdzania granic. Jeśli pos
nie znajduje się w zasięgu kontenera, może wystąpić błąd naruszenia segmentacji środowiska wykonawczego. Ta metoda zapewnia dostęp do elementów równoważny klasycznym tablicom i ich bardziej wydajne niż at(pos)
.
Złożoność jest stała O (1).
#include <array>
int main()
{
std::array<int, 3> arr;
// write values
arr[0] = 2;
arr[1] = 4;
arr[2] = 6;
// read values
int a = arr[0]; // a is now 2
int b = arr[1]; // b is now 4
int c = arr[2]; // c is now 6
return 0;
}
3) std::get<pos>
Ta funkcja nie będąca członkiem zwraca odwołanie do elementu w pozycji pos
stałej stałej kompilacji bez sprawdzania granic. Jeśli pos
nie znajduje się w zasięgu kontenera, może wystąpić błąd naruszenia segmentacji środowiska wykonawczego.
Złożoność jest stała O (1).
#include <array>
int main()
{
std::array<int, 3> arr;
// write values
std::get<0>(arr) = 2;
std::get<1>(arr) = 4;
std::get<2>(arr) = 6;
// read values
int a = std::get<0>(arr); // a is now 2
int b = std::get<1>(arr); // b is now 4
int c = std::get<2>(arr); // c is now 6
return 0;
}
4) front()
Zwraca odniesienie do pierwszego elementu w kontenerze. Wywołanie front()
na pustym kontenerze jest niezdefiniowane.
Złożoność jest stała O (1).
Uwaga: W przypadku kontenera c wyrażenie c.front()
jest równoważne *c.begin()
.
#include <array>
int main()
{
std::array<int, 3> arr{ 2, 4, 6 };
int a = arr.front(); // a is now 2
return 0;
}
5) back()
Zwraca odniesienie do ostatniego elementu w kontenerze. Wywołanie back()
w pustym kontenerze jest niezdefiniowane.
Złożoność jest stała O (1).
#include <array>
int main()
{
std::array<int, 3> arr{ 2, 4, 6 };
int a = arr.back(); // a is now 6
return 0;
}
6) data()
Zwraca wskaźnik do podstawowej tablicy służącej jako pamięć elementów. Wskaźnik jest taki, że range [data(); data() + size())
jest zawsze prawidłowym zakresem, nawet jeśli kontener jest pusty ( data()
w tym przypadku nie jest wykluczona).
Złożoność jest stała O (1).
#include <iostream>
#include <cstring>
#include <array>
int main ()
{
const char* cstr = "Test string";
std::array<char, 12> arr;
std::memcpy(arr.data(), cstr, 12); // copy cstr to arr
std::cout << arr.data(); // outputs: Test string
return 0;
}
Sprawdzanie rozmiaru tablicy
Jedną z głównych zalet std::array
w porównaniu do tablicy w stylu C
jest to, że możemy sprawdzić rozmiar tablicy za pomocą funkcji członkowskiej size()
int main() {
std::array<int, 3> arr = { 1, 2, 3 };
cout << arr.size() << endl;
}
Iterowanie przez tablicę
std::array
będąca kontenerem STL, może używać pętli bazującej na zakresie podobnej do innych kontenerów, takich jak vector
int main() {
std::array<int, 3> arr = { 1, 2, 3 };
for (auto i : arr)
cout << i << '\n';
}
Zmiana wszystkich elementów tablicy jednocześnie
Funkcji fill()
można użyć w std::array
do zmiany wartości zaraz po inicjalizacji
int main() {
std::array<int, 3> arr = { 1, 2, 3 };
// change all elements of the array to 100
arr.fill(100);
}