MATLAB Language
Warunki

Składnia

• jeśli wyrażenie ... koniec
• jeśli wyrażenie ... inaczej ... koniec
• if expression ... elseif expression ... end
• jeśli wyrażenie ... elseif wyrażenie ... else ... koniec

Parametry

JEŻELI warunek

Warunki są podstawową częścią prawie każdej części kodu. Służą do wykonywania niektórych części kodu tylko w niektórych sytuacjach, ale nie w innych. Spójrzmy na podstawową składnię:

a = 5;
if a > 10    % this condition is not fulfilled, so nothing will happen
    disp('OK')
end

if a < 10    % this condition is fulfilled, so the statements between the if...end are executed
    disp('Not OK')
end

Wynik:

Not OK

W tym przykładzie widzimy if składa się z 2 części: warunek i kod do uruchomienia, jeśli warunek jest prawdziwy. Kod to wszystko, co napisano po warunku, a przed end tego, if . Pierwszy warunek nie został spełniony i dlatego kod w nim nie został wykonany.

Oto inny przykład:

a = 5;
if a ~= a+1        % "~=" means "not equal to"
    disp('It''s true!') % we use two apostrophes to tell MATLAB that the ' is part of the string
end

Powyższy warunek zawsze będzie prawdziwy i wyświetli wynik It's true! .

Możemy również napisać:

a = 5;
if a == a+1    % "==" means "is equal to", it is NOT the assignment ("=") operator
    disp('Equal')
end

Tym razem warunek jest zawsze fałszywy, więc nigdy nie otrzymamy wyjścia Equal .

Nie ma jednak większego zastosowania w przypadku warunków, które zawsze są prawdziwe lub fałszywe, ponieważ jeśli zawsze są one fałszywe, możemy po prostu usunąć tę część kodu, a jeśli zawsze są one prawdziwe, wówczas warunek nie jest potrzebny.

Warunek IF-ELSE

W niektórych przypadkach chcemy uruchomić alternatywny kod, jeśli warunek jest fałszywy, w tym celu używamy opcjonalnej części else :

a = 20;
if a < 10
    disp('a smaller than 10')
else
    disp('a bigger than 10')
end

Widzimy tutaj, że ponieważ a nie jest mniejsze niż 10 druga część kodu jest wykonywana po wykonaniu else i otrzymujemy wynik a bigger than 10 . Teraz spójrzmy na kolejną próbę:

a = 10;
if a > 10
    disp('a bigger than 10')
else
    disp('a smaller than 10')
end

W tym przykładzie pokazano, że nie sprawdziliśmy, czy a jest rzeczywiście mniejsze niż 10, i otrzymujemy zły komunikat, ponieważ warunek sprawdza tylko wyrażenie, jakie jest, i ŻADNY przypadek, który nie jest równy prawdzie ( a = 10 ) spowoduje druga część do wykonania.

Ten rodzaj błędu jest bardzo częstą pułapką zarówno dla początkujących, jak i doświadczonych programistów, szczególnie gdy warunki stają się złożone i należy o tym zawsze pamiętać

Warunek IF-ELSEIF

Za pomocą else możemy wykonać pewne zadanie, gdy warunek nie jest spełniony. Ale co, jeśli chcemy sprawdzić drugi warunek na wypadek, gdyby pierwszy był fałszywy. Możemy to zrobić w ten sposób:

a = 9;
if mod(a,2)==0   % MOD - modulo operation, return the remainder after division of 'a' by 2
    disp('a is even')
else
    if mod(a,3)==0
        disp('3 is a divisor of a')
    end
end

OUTPUT:
3 is a divisor of a

Jest to również nazywane „stanem zagnieżdżonym” , ale tutaj mamy przypadek speciel, który może poprawić czytelność kodu i zmniejszyć ryzyko wystąpienia błędu anr - możemy napisać:

a = 9;
if mod(a,2)==0
    disp('a is even')
elseif mod(a,3)==0
    disp('3 is a divisor of a')
end

OUTPUT:
3 is a divisor of a

za pomocą elseif jesteśmy w stanie sprawdzić inne wyrażenie w tym samym bloku warunków i nie jest to ograniczone do jednej próby:

a = 25;
if mod(a,2)==0
    disp('a is even')
elseif mod(a,3)==0
    disp('3 is a divisor of a')
elseif mod(a,5)==0
    disp('5 is a divisor of a')
end

OUTPUT:
5 is a divisor of a

Należy zachować szczególną ostrożność, wybierając elseif z rzędu, ponieważ tylko jeden z nich zostanie wykonany ze wszystkich bloków if aby end blok. Tak więc w naszym przykładzie, jeśli chcemy, aby wyświetlić wszystkie dzielniki (z tych, które wyraźnie sprawdzić) powyższy przykład nie będzie dobre: a

a = 15;
if mod(a,2)==0
    disp('a is even')
elseif mod(a,3)==0
    disp('3 is a divisor of a')
elseif mod(a,5)==0
    disp('5 is a divisor of a')
end

OUTPUT:
3 is a divisor of a

nie tylko 3, ale także 5 jest dzielnikiem 15, ale część, która sprawdza podział przez 5, nie jest osiągana, jeśli którekolwiek z powyższych wyrażeń było prawdziwe.

Na koniec możemy dodać else jeden (i tylko jeden ) po wszystkich warunkach elseif , aby wykonać kod, gdy żaden z powyższych warunków nie jest spełniony:

a = 11;
if mod(a,2)==0
    disp('a is even')
elseif mod(a,3)==0
    disp('3 is a divisor of a')
elseif mod(a,5)==0
    disp('5 is a divisor of a')
else
    disp('2, 3 and 5 are not divisors of a')
end

OUTPUT:
2, 3 and 5 are not divisors of a

Warunki zagnieżdżone

Kiedy używamy warunku w innym warunku, mówimy, że warunki są „zagnieżdżone”. Jeden szczególny przypadek warunków zagnieżdżonych podano w opcji elseif , ale istnieje wiele innych sposobów korzystania z zagnieżdżonych warunków. Przeanalizujmy następujący kod:

a = 2;
if mod(a,2)==0    % MOD - modulo operation, return the remainder after division of 'a' by 2
    disp('a is even')
    if mod(a,3)==0
        disp('3 is a divisor of a')
        if mod(a,5)==0
            disp('5 is a divisor of a')
        end
    end
else
    disp('a is odd')
end 

Dla a=2 wyjście będzie a is even , co jest poprawne. Dla a=3 wyjście będzie a is odd , co również jest poprawne, ale pomija sprawdzenie, czy 3 jest dzielnikiem a . Wynika to z tego, że warunki są zagnieżdżone, więc tylko jeśli pierwsza jest true , wówczas przechodzimy do wewnętrznej, a jeśli a jest nieparzysta, żaden z warunków wewnętrznych nie jest nawet sprawdzany. Jest to nieco przeciwne do użycia elseif gdzie tylko jeśli pierwszy warunek jest false , sprawdzamy następny. Co powiesz na sprawdzenie podziału przez 5? tylko liczba, która ma 6 jako dzielnik (zarówno 2, jak i 3), zostanie sprawdzona pod kątem dzielenia przez 5, i możemy przetestować i zobaczyć, że dla a=30 wynikiem jest:

a is even
3 is a divisor of a
5 is a divisor of a

Powinniśmy również zauważyć dwie rzeczy:

1. Pozycja end we właściwym miejscu dla każdego, if jest kluczowa dla zestawu warunków do działania zgodnie z oczekiwaniami, więc wcięcie jest więcej niż dobrą rekomendacją.
2. Pozycja zdania else jest również kluczowa, ponieważ musimy wiedzieć, w którym if (a może być ich kilka) chcemy zrobić coś w przypadku, gdyby wyrażenie było false .

Spójrzmy na inny przykład:

for a = 5:10    % the FOR loop execute all the code within it for every a from 5 to 10
    ch = num2str(a);    % NUM2STR converts the integer a to a character
    if mod(a,2)==0
        if mod(a,3)==0
            disp(['3 is a divisor of ' ch])
        elseif  mod(a,4)==0
            disp(['4 is a divisor of ' ch])
        else
            disp([ch ' is even'])
        end
    elseif mod(a,3)==0
        disp(['3 is a divisor of ' ch])
        
    else
        disp([ch ' is odd'])
    end
end

Wyjście będzie:

5 is odd
3 is a divisor of 6
7 is odd
4 is a divisor of 8
3 is a divisor of 9
10 is even

widzimy, że mamy tylko 6 wierszy dla 6 liczb, ponieważ warunki są zagnieżdżone w sposób zapewniający tylko jeden wydruk na liczbę, a także (chociaż nie widać bezpośrednio z wyjścia) żadnych dodatkowych kontroli, więc jeśli liczba nie jest nawet nie ma sensu sprawdzać, czy 4 jest jednym z dzielników.