.NET Framework
ADO.NET
Szukaj…
Wprowadzenie
ADO (ActiveX Data Objects) .Net to narzędzie firmy Microsoft, które zapewnia dostęp do źródeł danych, takich jak SQL Server, Oracle i XML, za pośrednictwem jego składników. Aplikacje frontowe .Net mogą pobierać, tworzyć i manipulować danymi, gdy zostaną podłączone do źródła danych za pośrednictwem ADO.Net z odpowiednimi uprawnieniami.
ADO.Net zapewnia architekturę bez połączenia. Jest to bezpieczne podejście do interakcji z bazą danych, ponieważ połączenie nie musi być utrzymywane podczas całej sesji.
Uwagi
Uwaga na temat parametryzowania SQL za pomocą Parameters.AddWithValue
: AddWithValue
nigdy nie jest dobrym punktem wyjścia. Ta metoda polega na wnioskowaniu typu danych na podstawie tego, co jest przekazywane. Dzięki temu może dojść do sytuacji, w której konwersja uniemożliwi wykorzystanie zapytania w indeksie . Zauważ, że niektóre typy danych SQL Server, takie jak char
/ varchar
(bez poprzedzającego „n”) lub date
, nie mają odpowiedniego typu danych .NET. W takich przypadkach należy użyć Add
z poprawnym typem danych .
Wykonywanie instrukcji SQL jako polecenia
// Uses Windows authentication. Replace the Trusted_Connection parameter with
// User Id=...;Password=...; to use SQL Server authentication instead. You may
// want to find the appropriate connection string for your server.
string connectionString = @"Server=myServer\myInstance;Database=myDataBase;Trusted_Connection=True;"
string sql = "INSERT INTO myTable (myDateTimeField, myIntField) " +
"VALUES (@someDateTime, @someInt);";
// Most ADO.NET objects are disposable and, thus, require the using keyword.
using (var connection = new SqlConnection(connectionString))
using (var command = new SqlCommand(sql, connection))
{
// Use parameters instead of string concatenation to add user-supplied
// values to avoid SQL injection and formatting issues. Explicitly supply datatype.
// System.Data.SqlDbType is an enumeration. See Note1
command.Parameters.Add("@someDateTime", SqlDbType.DateTime).Value = myDateTimeVariable;
command.Parameters.Add("@someInt", SqlDbType.Int).Value = myInt32Variable;
// Execute the SQL statement. Use ExecuteScalar and ExecuteReader instead
// for query that return results (or see the more specific examples, once
// those have been added).
connection.Open();
command.ExecuteNonQuery();
}
Uwaga 1: Zobacz wyliczenie SqlDbType dla wersji specyficznej dla MSFT SQL Server.
Uwaga 2: Zobacz wyliczenie MySqlDbType dla odmian specyficznych dla MySQL.
Najlepsze praktyki - wykonywanie instrukcji SQL
public void SaveNewEmployee(Employee newEmployee)
{
// best practice - wrap all database connections in a using block so they are always closed & disposed even in the event of an Exception
// best practice - retrieve the connection string by name from the app.config or web.config (depending on the application type) (note, this requires an assembly reference to System.configuration)
using(SqlConnection con = new SqlConnection(System.Configuration.ConfigurationManager.ConnectionStrings["MyConnectionName"].ConnectionString))
{
// best practice - use column names in your INSERT statement so you are not dependent on the sql schema column order
// best practice - always use parameters to avoid sql injection attacks and errors if malformed text is used like including a single quote which is the sql equivalent of escaping or starting a string (varchar/nvarchar)
// best practice - give your parameters meaningful names just like you do variables in your code
using(SqlCommand sc = new SqlCommand("INSERT INTO employee (FirstName, LastName, DateOfBirth /*etc*/) VALUES (@firstName, @lastName, @dateOfBirth /*etc*/)", con))
{
// best practice - always specify the database data type of the column you are using
// best practice - check for valid values in your code and/or use a database constraint, if inserting NULL then use System.DbNull.Value
sc.Parameters.Add(new SqlParameter("@firstName", SqlDbType.VarChar, 200){Value = newEmployee.FirstName ?? (object) System.DBNull.Value});
sc.Parameters.Add(new SqlParameter("@lastName", SqlDbType.VarChar, 200){Value = newEmployee.LastName ?? (object) System.DBNull.Value});
// best practice - always use the correct types when specifying your parameters, Value is assigned to a DateTime instance and not a string representation of a Date
sc.Parameters.Add(new SqlParameter("@dateOfBirth", SqlDbType.Date){ Value = newEmployee.DateOfBirth });
// best practice - open your connection as late as possible unless you need to verify that the database connection is valid and wont fail and the proceeding code execution takes a long time (not the case here)
con.Open();
sc.ExecuteNonQuery();
}
// the end of the using block will close and dispose the SqlConnection
// best practice - end the using block as soon as possible to release the database connection
}
}
// supporting class used as parameter for example
public class Employee
{
public string FirstName { get; set; }
public string LastName { get; set; }
public DateTime DateOfBirth { get; set; }
}
Najlepsza praktyka do pracy z ADO.NET
- Ogólna zasada polega na otwarciu połączenia na minimalny czas. Zamknięcie połączenia jawnie po zakończeniu wykonywania procedury spowoduje powrót obiektu połączenia do puli połączeń. Domyślny maksymalny rozmiar puli połączeń = 100. Ponieważ pula połączeń zwiększa wydajność fizycznego połączenia z programem SQL Server. Pula połączeń w SQL Server
- Zawiń wszystkie połączenia z bazą danych w blok używający, aby były zawsze zamykane i usuwane nawet w przypadku wyjątku. Aby uzyskać więcej informacji na temat używania instrukcji, zobacz Korzystanie z instrukcji (odniesienie C #)
- Pobierz parametry połączenia według nazwy z app.config lub web.config (w zależności od typu aplikacji)
- Wymaga to odwołania do zestawu
System.configuration
- Zobacz Ciągi połączeń i pliki konfiguracyjne, aby uzyskać dodatkowe informacje na temat struktury pliku konfiguracyjnego
- Wymaga to odwołania do zestawu
- Zawsze używaj parametrów dla wartości przychodzących do
- Unikaj ataków typu sql injection
- Unikaj błędów, jeśli użyjesz zniekształconego tekstu, np. W tym pojedynczego cudzysłowu, który jest odpowiednikiem ucieczki lub rozpoczęcia łańcucha (sqlar / nvarchar)
- Zezwolenie dostawcy bazy danych na ponowne wykorzystanie planów zapytań (nieobsługiwanych przez wszystkich dostawców baz danych), co zwiększa wydajność
- Podczas pracy z parametrami
- Niezgodność typu i rozmiaru parametrów SQL jest częstą przyczyną niepowodzenia wstawiania / aktualizacji / wyboru
- Nadaj swoim parametrom Sql sensowne nazwy, tak jak robisz zmienne w kodzie
- Podaj typ danych bazy danych używanej kolumny, dzięki czemu nie zostaną użyte niewłaściwe typy parametrów, co może prowadzić do nieoczekiwanych wyników
- Sprawdź poprawność parametrów wejściowych przed przekazaniem ich do polecenia (jak mówi przysłowie: „ wyrzuć śmieci, wyrzuć śmieci ”). Sprawdź poprawność wartości przychodzących jak najwcześniej w stosie
- Podczas przypisywania wartości parametrów użyj poprawnych typów, na przykład: nie przypisuj wartości ciągu DateTime, zamiast tego przypisz rzeczywistą instancję DateTime do wartości parametru
- Określ rozmiar parametrów typu łańcuchowego. Wynika to z faktu, że SQL Server może ponownie wykorzystywać plany wykonania, jeśli parametry są zgodne pod względem typu i wielkości. Użyj -1 dla MAX
- Nie używaj metody AddWithValue , ponieważ główną przyczyną jest to, że bardzo łatwo jest zapomnieć o określeniu typu parametru lub precyzji / skali w razie potrzeby. Aby uzyskać dodatkowe informacje, zobacz Czy możemy już przestać używać AddWithValue?
- Podczas korzystania z połączeń z bazą danych
- Otwórz połączenie jak najszybciej i zamknij je jak najszybciej. Jest to ogólna wskazówka podczas pracy z dowolnym zasobem zewnętrznym
- Nigdy nie udostępniaj instancji połączenia z bazą danych (na przykład: host singletonu współużytkowanej instancji typu
SqlConnection
). Niech twój kod zawsze tworzy nowe wystąpienie połączenia z bazą danych, gdy jest to potrzebne, a następnie niech kod wywołujący go zutylizuje i „wyrzuci” po zakończeniu. Powodem tego jest- Większość dostawców baz danych ma jakąś pulę połączeń, więc tworzenie nowych zarządzanych połączeń jest tanie
- Eliminuje wszelkie przyszłe błędy, jeśli kod zacznie działać z wieloma wątkami
Korzystanie ze wspólnych interfejsów w celu wyodrębnienia klas specyficznych dla dostawcy
var providerName = "System.Data.SqlClient"; //Oracle.ManagedDataAccess.Client, IBM.Data.DB2
var connectionString = "{your-connection-string}";
//you will probably get the above two values in the ConnectionStringSettings object from .config file
var factory = DbProviderFactories.GetFactory(providerName);
using(var connection = factory.CreateConnection()) { //IDbConnection
connection.ConnectionString = connectionString;
connection.Open();
using(var command = connection.CreateCommand()) { //IDbCommand
command.CommandText = "{query}";
using(var reader = command.ExecuteReader()) { //IDataReader
while(reader.Read()) {
...
}
}
}
}