C Language
Sformatowane wejście / wyjście

Drukowanie wartości wskaźnika na obiekcie

Aby wydrukować wartość wskaźnika na obiekcie (w przeciwieństwie do wskaźnika funkcji), użyj specyfikatora konwersji p . Jest zdefiniowany, aby drukować tylko void punkty, więc aby wydrukować wartość nie- void wskaźnika, należy go jawnie przekonwertować („rzutować *”) na void* .

#include <stdlib.h> /* for EXIT_SUCCESS */
#include <stdio.h>  /* for printf() */

int main(void)
{
  int i;
  int * p = &i;

  printf("The address of i is %p.\n", (void*) p);

  return EXIT_SUCCESS;
}

#include <inttypes.h> /* for uintptr_t and PRIXPTR */
#include <stdio.h>    /* for printf() */

int main(void)
{
  int  i;
  int *p = &i;

  printf("The address of i is 0x%" PRIXPTR ".\n", (uintptr_t)p);

  return 0;
}

#include <stdio.h> /* optional in pre-standard C - for printf() */

int main()
{
  int  i;
  int *p = &i;

  printf("The address of i is 0x%lx.\n", (long unsigned) p);

  return 0;
}

Drukowanie różnicy wartości dwóch wskaźników do obiektu

Po odjęciu wartości dwóch wskaźników do obiektu powstaje liczba całkowita ze znakiem ^{* 1} . Zostałby więc wydrukowany przy użyciu co najmniej specyfikatora konwersji d .

Aby upewnić się, że typ jest wystarczająco szeroki, aby pomieścić taką „różnicę wskaźnika”, ponieważ C99 <stddef.h> definiuje typ ptrdiff_t . Aby wydrukować ptrdiff_t użyj modyfikatora długości t .

#include <stdlib.h> /* for EXIT_SUCCESS */
#include <stdio.h> /* for printf() */
#include <stddef.h> /* for ptrdiff_t */


int main(void)
{
  int a[2];
  int * p1 = &a[0], * p2 = &a[1];
  ptrdiff_t pd = p2 - p1;

  printf("p1 = %p\n", (void*) p1);
  printf("p2 = %p\n", (void*) p2);
  printf("p2 - p1 = %td\n", pd);

  return EXIT_SUCCESS;
}

p1 = 0x7fff6679f430
p2 = 0x7fff6679f434
p2 - p1 = 1

Specyfikatory konwersji do drukowania

Zauważ, że modyfikatory długości mogą być zastosowane do %n (np. %hhn wskazuje, że następny n specyfikator konwersji ma zastosowanie do wskaźnika do argumentu signed char , zgodnie z ISO / IEC 9899: 2011, § 7.21.6.1 ¶7).

Zauważ, że konwersje zmiennoprzecinkowe mają zastosowanie do typów float i double powodu domyślnych reguł promocji - §6.5.2.2 Wywołania funkcji, ¶7 Notacja elipsy w deklaratorze prototypu funkcji powoduje zatrzymanie konwersji typu argumentu po ostatnim zadeklarowanym parametrze. Domyślne promocje argumentów są wykonywane na końcowych argumentach. ) Zatem funkcje takie jak printf() otrzymują double wartości, nawet jeśli zmienna, do której się odwołuje, jest typu float .

W przypadku formatów g G wybór między oznaczeniami e i f (lub E i F ) jest udokumentowany w standardzie C oraz w specyfikacji POSIX dla printf() :

Podwójny argument reprezentujący liczbę zmiennoprzecinkową przekształca się w stylu f lub e (lub w stylu F lub E w przypadku specyfikatora konwersji G ), w zależności od przeliczonej wartości i precyzji. Niech P równa się precyzji, jeśli niezerowa, 6, jeśli precyzja jest pominięta, lub 1, jeśli precyzja wynosi zero. Następnie, jeśli konwersja w stylu E miałaby wykładnik X :

• Jeżeli P> X> = -4, konwersja musi odbywać się stylem f (lub F ) i dokładnością P - (X+1) .
• W przeciwnym razie konwersja będzie przeprowadzana według stylu e (lub E ) i dokładności P - 1 .

Wreszcie, chyba że użyto flagi „#”, wszelkie zera końcowe należy usunąć z części ułamkowej wyniku, a znak kropki dziesiętnej należy usunąć, jeśli nie pozostała część ułamkowa.

Funkcja printf ()

Dostępna poprzez <stdio.h> , funkcja printf() jest podstawowym narzędziem używanym do drukowania tekstu na konsoli w C.

printf("Hello world!");
// Hello world!

Normalne, niesformatowane tablice znaków można wydrukować same, umieszczając je bezpośrednio między nawiasami.

printf("%d is the answer to life, the universe, and everything.", 42);
// 42 is the answer to life, the universe, and everything.

int x = 3;
char y = 'Z';
char* z = "Example";
printf("Int: %d, Char: %c, String: %s", x, y, z);
// Int: 3, Char: Z, String: Example

Alternatywnie liczby całkowite, liczby zmiennoprzecinkowe, znaki i więcej można wydrukować przy użyciu znaku zmiany znaczenia % , po którym następuje znak lub sekwencja znaków oznaczających format, znany jako specyfikator formatu .

Wszystkie dodatkowe argumenty funkcji printf() są oddzielone przecinkami, a argumenty te powinny być w tej samej kolejności co specyfikatory formatu. Dodatkowe argumenty są ignorowane, a niepoprawnie wpisane lub brak argumentów spowoduje błędy lub niezdefiniowane zachowanie. Każdy argument może być wartością dosłowną lub zmienną.

Po pomyślnym wykonaniu liczba drukowanych znaków jest zwracana za pomocą typu int . W przeciwnym razie błąd zwraca wartość ujemną.

Modyfikatory długości

Standardy C99 i C11 określają następujące modyfikatory długości dla printf() ; ich znaczenia to:

Jeśli z dowolnym specyfikatorem konwersji innym niż określony powyżej pojawia się modyfikator długości, zachowanie jest niezdefiniowane.

Microsoft określa różne modyfikatory długości i jawnie nie obsługuje hh , j , z ani t .

Uwaga: specyfikatory konwersji C , S i Z oraz modyfikatory długości I , I32 , I64 i w są rozszerzeniami Microsoft. Traktowanie l jako modyfikatora dla long double zamiast double różni się od standardu, chociaż będziesz ciężko zauważyć różnicę, chyba że long double ma inną reprezentację niż double .

Drukowanie flag formatu

Standard C (także C11 i C99) definiuje następujące flagi dla printf() :

Te flagi są również obsługiwane przez Microsoft w tych samych znaczeniach.

Specyfikacja POSIX dla printf() dodaje: