Szukaj…


Składnia

  • _Generic (wyrażenie przypisania, ogólna lista assoc)

Parametry

Parametr Detale
ogólna lista assoc ogólna asocjacja OR ogólna lista assoc, ogólna asocjacja
ogólne skojarzenie typ-nazwa: przypisanie-wyrażenie LUB domyślnie: przypisanie-wyrażenie

Uwagi

  1. Wszystkie kwalifikatory typu zostaną usunięte podczas oceny _Generic pierwotnego wyrażenia.
  2. _Generic ekspresja pierwotna jest oceniana w fazie translacji 7 . Tak więc fazy takie jak konkatenacja łańcuchów zostały zakończone przed ich oceną.

Sprawdź, czy zmienna jest określonego typu kwalifikowanego

#include <stdio.h> 

#define is_const_int(x) _Generic((&x),  \
        const int *: "a const int",     \
        int *:       "a non-const int", \
        default:     "of other type")

int main(void)
{
    const int i = 1;
    int j = 1;
    double k = 1.0;
    printf("i is %s\n", is_const_int(i));
    printf("j is %s\n", is_const_int(j));
    printf("k is %s\n", is_const_int(k));
}

Wynik:

i is a const int
j is a non-const int
k is of other type

Jeśli jednak ogólne makro typu jest zaimplementowane w następujący sposób:

#define is_const_int(x) _Generic((x), \
        const int: "a const int",     \
        int:       "a non-const int", \
        default:   "of other type")

Dane wyjściowe to:

i is a non-const int
j is a non-const int
k is of other type

Wynika to z tego, że wszystkie kwalifikatory typu są odrzucane w celu oceny kontrolnego wyrażenia _Generic pierwotnego wyrażenia.

Makro drukowania typu ogólnego

#include <stdio.h>

void print_int(int x) { printf("int: %d\n", x); }
void print_dbl(double x) { printf("double: %g\n", x); }
void print_default() { puts("unknown argument"); }

#define print(X) _Generic((X), \
        int: print_int, \
        double: print_dbl, \
        default: print_default)(X)

int main(void) {
    print(42);
    print(3.14);
    print("hello, world");
}

Wynik:

int: 42
double: 3.14
unknown argument

Zauważ, że jeśli typ nie jest ani int ani double , zostanie wygenerowane ostrzeżenie. Aby wyeliminować ostrzeżenie, możesz dodać ten typ do makra print(X) .

Wybór ogólny na podstawie wielu argumentów

Jeśli pożądany jest wybór wielu argumentów dla wyrażenia ogólnego typu, a wszystkie omawiane typy są typami arytmetycznymi, łatwym sposobem na uniknięcie zagnieżdżonych wyrażeń _Generic jest użycie dodania parametrów w wyrażeniu kontrolnym:

int max_int(int, int);
unsigned max_unsigned(unsigned, unsigned);
double max_double(double, double);

#define MAX(X, Y) _Generic((X)+(Y),                \
                           int:      max_int,      \
                           unsigned: max_unsigned, \
                           default:  max_double)   \
                    ((X), (Y))

W tym przypadku wyrażenie kontrolne (X)+(Y) jest sprawdzane tylko zgodnie z jego typem i nie jest oceniane. Zwykłe konwersje dla argumentów arytmetycznych są wykonywane w celu określenia wybranego typu.

W przypadku bardziej złożonej sytuacji można dokonać wyboru na podstawie więcej niż jednego argumentu dla operatora, zagnieżdżając je razem.

W tym przykładzie wybrano cztery zewnętrznie zaimplementowane funkcje, które pobierają kombinacje dwóch argumentów int i / lub string i zwracają ich sumę.

int AddIntInt(int a, int b);
int AddIntStr(int a, const char* b);
int AddStrInt(const char*  a, int b );
int AddStrStr(const char*  a, const char*  b);

#define AddStr(y)                            \
   _Generic((y),         int: AddStrInt,     \
                        char*: AddStrStr,    \
                  const char*: AddStrStr )

#define AddInt(y)                            \
   _Generic((y),          int: AddIntInt,    \
                        char*: AddIntStr,    \
                  const char*: AddIntStr )

#define Add(x, y)                            \
   _Generic((x) ,        int: AddInt(y) ,    \
                       char*: AddStr(y) ,    \
                 const char*: AddStr(y))     \
                         ((x), (y))

int main( void )
{
    int result = 0;
    result = Add( 100 , 999 );
    result = Add( 100 , "999" );
    result = Add( "100" , 999 );
    result = Add( "100" , "999" );

    const int a = -123;
    char b[] = "4321";
    result = Add( a , b );

    int c = 1;
    const char d[] = "0";
    result = Add( d , ++c );
}

Chociaż wydaje się, że argument y jest oceniany więcej niż jeden raz, nie jest to 1 . Oba argumenty są oceniane tylko raz, na końcu makra Add: ( x , y ) , tak jak w zwykłym wywołaniu funkcji.


1 (Cytat z: ISO: IEC 9899: 201X 6.5.1.1 Wybór ogólny 3)
Kontrolne wyrażenie wyboru ogólnego nie jest oceniane.



Modified text is an extract of the original Stack Overflow Documentation
Licencjonowany na podstawie CC BY-SA 3.0
Nie związany z Stack Overflow