Szukaj…
Abstrakcja - wprowadzenie
Abstrakcja jest jedną z głównych koncepcji programowania obiektowego (OOP) . Jest to proces ukrywania szczegółów implementacji dla osób postronnych, przy jednoczesnym pokazywaniu tylko istotnych szczegółów. Innymi słowy, abstrakcja jest techniką pozwalającą uporządkować złożoność programu.
Istnieją dwa podstawowe rodzaje abstrakcji:
Kontroluj abstrakcję
Odbywa się to za pomocą podprogramów i kontroli przepływu. Możemy wywołać inną funkcję / metodę / procedurę (podprogram) z funkcji / metody, aby wykonać określone zadanie, przy czym ta podprogram jest abstrakcyjny.
Abstrakcja danych
Odbywa się to poprzez różne struktury danych i ich implementacje. Możemy tworzyć własne struktury danych do przechowywania naszych danych, zachowując abstrakcję implementacji.
W OOP używamy mieszanki kontroli i abstrakcji funkcji.
Modyfikatory dostępu
Modyfikatory dostępu służą do kontrolowania dostępu do obiektu lub funkcji / metody. Jest to główna część koncepcji abstrakcji .
Różne języki programowania używają różnych modyfikatorów dostępu. Oto kilka przykładów:
Jawa
Java ma 4 modyfikatory dostępu.
-
private- Te atrybuty są dostępne tylko wewnątrz klasy. -
protected- dostęp do tych atrybutów mają podklasy i klasy z tego samego pakietu. -
package- dostęp do tych atrybutów mają klasy tylko w tym samym pakiecie. -
public- wszyscy mają dostęp do tych atrybutów.
-
C ++
C ++ ma 3 modyfikatory dostępu.
-
private- Te atrybuty są dostępne tylko wewnątrz klasy. -
protected- dostęp do tych atrybutów mają klasy pochodne. -
public- wszyscy mają dostęp do tych atrybutów.
-
DO#
C # ma 5 modyfikatorów dostępu
-
private- Te atrybuty są dostępne tylko wewnątrz klasy. -
protected internal- dostęp do tych atrybutów mogą mieć te same klasy asemblera i klasy pochodne. -
protected- dostęp do tych atrybutów mają klasy pochodne. -
public internal- klasy mogą uzyskać dostęp do tych atrybutów w tym samym zestawie. -
public- wszyscy mają dostęp do tych atrybutów.
-