vim
Składanie
Szukaj…
Uwagi
Złożenie powoduje zwinięcie wielu wierszy tekstu i wyświetlenie ich jako pojedynczej linii. Jest to przydatne do ukrywania części dokumentu uważanych za nieistotne dla bieżącego zadania. Składanie jest jedynie wizualną zmianą w dokumencie: złożone linie są nadal obecne, niezmienione.
Fold jest trwały. Po utworzeniu zakładkę można otworzyć i zamknąć bez konieczności jej ponownego tworzenia. Po zamknięciu fałdy można przesuwać lub szarpać i układać tak, jakby były pojedynczą linią, mimo że podstawowa operacja będzie działać na całym tekście pod fałdą
Konfigurowanie metody składania
:set foldmethod={method}
ustawia metodę fold dla bieżącego okna. Określa to, jak manipulowane są fałdy w tym oknie. Prawidłowe opcje dla „metody” to:
-
manual
(fałdy są tworzone i niszczone ręcznie przez użytkownika) -
indent
(fałdy są tworzone dla linii o równym wcięciu) -
marker
(markery podciągów służą do wskazania początku i końca zagięcia) -
syntax
(elementy podświetlające składnię definiują fałdy) -
expr
(expr
Vimscript jest oceniane w linii, aby zdefiniować jego poziom składania) -
diff
(zmiana tekstu nie ulega zmianie w złożonym widoku różnicowym)
Domyślne ustawienie to manual
.
Ręczne tworzenie zakładki
-
zf{motion}
tworzy zagięcie obejmujące tekst, który zakryłoby „ruch”. -
{count}zF
tworzy zakładkę obejmującą linie „count”. -
{range}fo[ld]
tworzy zagięcie dla linii w podanym zakresie.
Wszystkie trzy polecenia są ważne tylko wtedy, gdy foldmethod
jest ustawiony na manual
lub marker
. W przypadku poprzedniej metody składania nowo utworzone fałdy są natychmiast zamykane.
Otwieranie, zamykanie i przełączanie fałd
-
zo
otwiera zakładkę pod kursorem. -
zO
otwiera wszystkie fałdy pod kursorem. -
zc
zamyka fałd pod kursorem. -
zC
zamyka wszystkie fałdy pod kursorem. -
za
przełącza fałd pod kursorem (zamknięte zamknięcie jest otwarte, otwarte zamknięcie jest zamknięte). -
zM
zamyka wszystkie fałdy w buforze. -
zR
otwiera wszystkie fałdy w buforze. -
zm
zamyka poziom zagięcia w buforze. -
zr
otwiera poziom zagięcia w buforze.
Pokazuje linię zawierającą kursor
zv
upewni się, że linia zawierająca kursor nie zostanie zagięta. Zostanie otwarta minimalna liczba zagięć wymaganych do odsłonięcia linii kursora.
Składane bloki C.
To jest nasz bufor:
void write_buffer(size_t size, char ** buffer)
{
char * buf = *buffer;
size_t iter;
for(iter = 0; iter < size; iter++)
{
putc(*(buf + iter));
}
}
Kursor znajduje się w [1] [1] ([linia] [col]). Przesuń kursor na nawias klamrowy pętli for:
/for<Enter>j
kursor to [6] [2].
Teraz wpisz zf%
(utwórz składanie, przejdź do pasującego nawiasu). Pomyślnie utworzyłeś pierwsze składanie.
Teraz wpisz :2<Enter>_
, kursor jest teraz w [2] [1] i zf%
: zf%
funkcji jest zwinięta.
Możesz otworzyć wszystkie foldery, które właśnie utworzyłeś za pomocą zO
i zamknąć je ponownie za pomocą zC
.