vim
Rozszerzanie Vima

Uwagi

Jak działają wtyczki

Wtyczka może prezentować się jako pojedynczy plik zawierający 30 linii vimscript lub jako 20 MB vimscript / python / ruby / cokolwiek podzielonego na wiele plików w kilkunastu katalogach, które zależą od wielu zewnętrznych narzędzi.

Ten pierwszy jest oczywiście łatwy w instalacji i zarządzaniu, ale ten drugi może stanowić spore wyzwanie.

Zasada

Opcja 'runtimepath' mówi Vimowi, gdzie szukać skryptów 'runtimepath' . Domyślna wartość sprawia, że Vim szuka skryptów w następujących katalogach w kolejności :

• w systemach typu UNIX

  • $HOME/.vim/
  • $VIM/vimfiles/
  • $VIMRUNTIME/
  • $VIM/vimfiles/after/
  • $HOME/.vim/after/

• w systemie Windows

  • $HOME/vimfiles/
  • $VIM/vimfiles/
  • $VIMRUNTIME/
  • $VIM/vimfiles/after/
  • $HOME/vimfiles/after/

Z powyższych katalogów instaluj tylko wtyczki pogrubione. Inne spowodują niestabilność bez uzasadnionego powodu. Instalacja wtyczki sprowadza się do umieszczenia każdego z jej składników we właściwym katalogu w $HOME/.vim/ lub $HOME/vimfiles/ .

Metoda ręczna

Wtyczka z jednym plikiem

Umieść plik pod $HOME/.vim/plugin lub $HOME/vimfiles/plugin

Spowodowałoby to źródło wtyczki przy uruchomieniu Vima. Teraz użytkownik może korzystać ze wszystkiego, co w nim zdefiniowano. Jeśli jednak wtyczka wymaga aktywacji, użytkownik musi sam wykonać polecenie, ilekroć chce go użyć, lub dodać polecenie do .vimrc

Pakiet

Pakiet to struktura katalogów używana przez wtyczkę. Składa się ze wszystkich plików wtyczki w odpowiednich podkatalogach.

Aby zainstalować taką wtyczkę, podkatalogi należy połączyć z ich odpowiednikami w $HOME/.vim/plugin . Takie podejście prowadzi jednak do mieszania plików różnych wtyczek w tych samych katalogach i może prowadzić do problemów z przestrzenią nazw.

Innym podejściem jest skopiowanie całego katalogu do $HOME/.vim/bundle .

Podczas korzystania z tego podejścia powinien znajdować się co najmniej jeden plik .vim w katalogu $HOME/.vim/bundle/autoload . Pliki te będą pozyskiwane przez vim podczas uruchamiania.

Uwaga: W zależności od systemu operacyjnego użytkownika prefiksem wszystkich ścieżek może być $HOME/vimfiles . Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Jak działają wtyczki

VAM

https://github.com/MarcWeber/vim-addon-manager

Vundle

Vundle to menedżer wtyczek dla Vima.

Instalowanie Vundle

(Pełne szczegóły instalacji można znaleźć w Vundle Quick Start )

1. Zainstaluj Git i sklonuj Vundle do ~/.vim/bundle/Vundle.vim .

2. Skonfiguruj wtyczki, dodając następujące elementy na górze .vimrc , dodając lub usuwając wtyczki w razie potrzeby (wtyczki na liście służą wyłącznie celom ilustracyjnym)

    set nocompatible              " be iMproved, required
    filetype off                  " required
   
    " set the runtime path to include Vundle and initialize
    set rtp+=~/.vim/bundle/Vundle.vim
    call vundle#begin()
    " alternatively, pass a path where Vundle should install plugins
    "call vundle#begin('~/some/path/here')
   
    " let Vundle manage Vundle, required
    Plugin 'VundleVim/Vundle.vim'
   
    " All of your Plugins must be added before the following line
    call vundle#end()            " required
    filetype plugin indent on    " required
    " To ignore plugin indent changes, instead use:
    "filetype plugin on
   
    "place non-Plugin stuff after this line
   

3. Zainstaluj wtyczki: uruchamiając Vima i uruchamiając :PluginInstall .

Obsługiwane formaty wtyczek

Poniżej podano przykłady różnych obsługiwanych formatów. Zachowaj polecenia wtyczki między vundle#begin i vundle#end .

Praca na wspólnym koncie, na przykład w głównym węźle klastra, może powodować problemy z punktu widzenia użycia dysku przez katalog .vim . Istnieje kilka pakietów, które zajmują znaczną ilość miejsca na dysku, na przykład YCM . Więc proszę mądrze wybrać Vundle wtyczek Vundle , a bardzo łatwo to zrobić, ustawiając rtp . A także, jeśli planujesz zainstalować jakąkolwiek wtyczkę vima, nie git clone bezpośrednio git clone w katalogu bundle . Skorzystaj ze sposobu Vundle.

Przyszłość: pakiety

Zobacz :help packages .

Patogen

vim-pathogen to menedżer runtimepath stworzony przez Tima Pope'a, aby ułatwić instalację wtyczek i plików środowiska uruchomieniowego w ich prywatnych katalogach.

Instalowanie patogenu

1. Umieść patogen w ~/.vim/bundle (tutaj z Git, ale nie jest to obowiązkowe):

   git clone https://github.com/tpope/vim-pathogen.git
   

2. Dodaj następujące wiersze na górze .vimrc :

    " enable vim-pathogen
    runtime bundle/vim-pathogen/autoload/pathogen.vim
    execute pathogen#infect()
   

• dyrektywa runtime określa ścieżkę do skryptu autoload vim-pathogen ;
• execute pathogen#infect() inicjuje to.

Po zainicjowaniu Pathogen automatycznie rozpocznie przeglądanie folderów w ~/.vim/bundle i ładuje wtyczkę z każdego z nich.

Korzystanie z patogenu

1. Umieść katalog najwyższego poziomu wtyczki w ~/.vim/bundle/ aby był dostępny przy następnym uruchomieniu Vima.
2. Uruchom :Helptags aby zindeksować dokumentację nowej wtyczki.

Korzyści

• Każda wtyczka znajduje się we własnym katalogu w ~/.vim/bundle/ .
• Twój .vimrc pozostaje czysty od konfiguracji wymaganej do ładowania wtyczek.

Wysiłek potrzebny do „zarządzania” wtyczką jest zatem zredukowany do:

• umieść katalog najwyższego poziomu w ~/.vim/bundle/ aby go zainstalować ,
• zamień katalog najwyższego poziomu, aby go zaktualizować ,
• usuń katalog najwyższego poziomu, aby go odinstalować .

To, jak wykonasz te trzy czynności (ręcznie, za pomocą narzędzia do automatyzacji, z Git / Svn / Hg / cokolwiek…), zależy wyłącznie od Ciebie.