wpf
Wprowadzenie do powiązania danych WPF

Składnia

• {Binding PropertyName} odpowiada {Binding Path = PropertyName}
• {Binding Path = SomeProperty.SomeOtherProperty.YetAnotherProperty}
• {Binding Path = SomeListProperty [1]}

Parametry

Uwagi

Konwertuj wartość logiczną na wartość widoczności

Ten przykład ukrywa czerwone pole (ramkę), jeśli pole wyboru nie jest zaznaczone przy użyciu IValueConverter .

Uwaga: BooleanToVisibilityConverter zastosowany w poniższym przykładzie jest wbudowanym konwerterem wartości, znajdującym się w przestrzeni nazw System.Windows.Controls.

XAML:

<Window x:Class="StackOverflowDataBindingExample.MainWindow"
        xmlns="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml/presentation"
        xmlns:x="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml"
        Title="MainWindow" Height="350" Width="525">
    <Window.Resources>
        <BooleanToVisibilityConverter x:Key="VisibleIfTrueConverter" />
    </Window.Resources>
    <StackPanel>
        <CheckBox x:Name="MyCheckBox"
                  IsChecked="True" />
        <Border Background="Red" Width="20" Height="20"
                Visibility="{Binding Path=IsChecked,ElementName=MyCheckBox, Converter={StaticResource VisibleIfTrueConverter}}" />
    </StackPanel>
</Window>

Definiowanie DataContext

Aby pracować z powiązaniami w WPF, musisz zdefiniować DataContext . DataContext domyślnie informuje powiązania, skąd mają pobierać swoje dane.

<Window x:Class="StackOverflowDataBindingExample.MainWindow"
        xmlns="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml/presentation"
        xmlns:x="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml"
        xmlns:d="http://schemas.microsoft.com/expression/blend/2008"
        xmlns:mc="http://schemas.openxmlformats.org/markup-compatibility/2006"
        xmlns:local="clr-namespace:StackOverflowDataBindingExample"
        xmlns:vm="clr-namespace:StackOverflowDataBindingExample.ViewModels"
        mc:Ignorable="d"
        Title="MainWindow" Height="350" Width="525">
    <Window.DataContext>
        <vm:HelloWorldViewModel />
    </Window.DataContext>
    ...
</Window>

Możesz również ustawić DataContext za pomocą kodu, ale warto zauważyć, że XAML IntelliSense jest nieco wybredny: silnie typowany DataContext musi być ustawiony w XAML dla IntelliSense, aby zasugerować właściwości dostępne do wiązania.

/// <summary>
/// Interaction logic for MainWindow.xaml
/// </summary>
public partial class MainWindow : Window
{
    public MainWindow()
    {
        InitializeComponent();
        DataContext = new HelloWorldViewModel();
    }
}

Chociaż istnieją ramy pomagające zdefiniować DataContext w bardziej elastyczny sposób (np. MVVM Light ma lokalizator viewmodel, który wykorzystuje odwrócenie kontroli ), do celów tego samouczka używamy szybkiej i brudnej metody.

Możesz zdefiniować DataContext dla praktycznie dowolnego elementu wizualnego w WPF. DataContext jest generalnie dziedziczony od przodków w drzewie wizualnym, chyba że został wyraźnie zastąpiony, np. W ContentPresenter.

Implementowanie INotifyPropertyChanged

INotifyPropertyChanged to interfejs używany przez źródła powiązań (tj. DataContext), aby powiadomić interfejs użytkownika lub inne komponenty o zmianie właściwości. WPF automatycznie aktualizuje interfejs użytkownika, gdy zobaczy podniesione zdarzenie PropertyChanged . Pożądane jest, aby interfejs ten został zaimplementowany w klasie bazowej, z której wszystkie twoje modele viewmode mogą dziedziczyć.

W C # 6 to wszystko, czego potrzebujesz:

public abstract class ViewModelBase : INotifyPropertyChanged
{
    public event PropertyChangedEventHandler PropertyChanged;

    protected void NotifyPropertyChanged([CallerMemberName] string name = null)
    {
        PropertyChanged?.Invoke(this, new PropertyChangedEventArgs(name));
    }
}

Umożliwia to wywołanie NotifyPropertyChanged na dwa różne sposoby:

1. NotifyPropertyChanged() , który wywoła zdarzenie dla NotifyPropertyChanged() , który je wywołuje, dzięki atrybutowi CallerMemberName .
2. NotifyPropertyChanged(nameof(SomeOtherProperty)) , który wywoła zdarzenie dla SomeOtherProperty.

W przypadku .NET 4.5 i nowszych przy użyciu C # 5.0 można tego użyć:

public abstract class ViewModelBase : INotifyPropertyChanged
{
    public event PropertyChangedEventHandler PropertyChanged;

    protected void NotifyPropertyChanged([CallerMemberName] string name = null)
    {
        var handler = PropertyChanged;
        if (handler != null)
        {
            handler(this, new PropertyChangedEventArgs(name));
        }
    }
}

W wersjach .NET wcześniejszych niż 4.5, musisz zadowolić się nazwami właściwości jako stałymi łańcuchowymi lub rozwiązaniem wykorzystującym wyrażenia .

Uwaga: Możliwe jest powiązanie z właściwością „zwykłego starego obiektu C #” (POCO), który nie implementuje INotifyPropertyChanged i zaobserwowanie, że wiązania działają lepiej niż oczekiwano. Jest to ukryta funkcja w .NET i prawdopodobnie należy jej unikać. Zwłaszcza, że spowoduje to wycieki pamięci, gdy Mode powiązania nie jest OneTime (patrz tutaj ).

Dlaczego wiązanie aktualizuje się bez implementacji INotifyPropertyChanged?

Powiązanie z właściwością innego nazwanego elementu

Można powiązać z właściwością na nazwanym elemencie, ale nazwany element musi mieć zasięg.

<StackPanel>
    <CheckBox x:Name="MyCheckBox" IsChecked="True" />
    <TextBlock Text="{Binding IsChecked, ElementName=MyCheckBox}" />
</StackPanel>

Powiązanie z własnością przodka

Można powiązać z właściwością przodka w drzewie wizualnym za pomocą powiązania RelativeSource . Najbliższa kontrolka wyżej w drzewie wizualnym, która ma ten sam typ lub pochodzi od określonego typu, zostanie użyta jako źródło powiązania:

<Grid Background="Blue">
    <Grid Background="Gray" Margin="10">
        <Border Background="Red" Margin="20">
            <StackPanel Background="White" Margin="20">
                <Button Margin="10" Content="Button1" Background="{Binding Background, RelativeSource={RelativeSource Mode=FindAncestor, AncestorType={x:Type Grid}}}" />
                <Button Margin="10" Content="Button2" Background="{Binding Background, RelativeSource={RelativeSource Mode=FindAncestor, AncestorType={x:Type FrameworkElement}}}" />
            </StackPanel>
        </Border>
    </Grid>
</Grid>

W tym przykładzie Button1 ma szare tło, ponieważ najbliższy przodek Grid ma szare tło. Button2 ma białe tło, ponieważ najbliższym przodkiem pochodzącym z FrameworkElement jest biały StackPanel .

Wiązanie wielu wartości za pomocą funkcji MultiBinding

Funkcja MultiBinding umożliwia powiązanie wielu wartości z tą samą właściwością. W poniższym przykładzie wiele wartości jest powiązanych z właściwością Text pola tekstowego i sformatowanych przy użyciu właściwości StringFormat.

<TextBlock>
    <TextBlock.Text>
        <MultiBinding StringFormat="{}{0} {1}">
            <Binding Path="User.Forename"/>
            <Binding Path="User.Surname"/>
        </MultiBinding>
    </TextBlock.Text>
</TextBlock>

Oprócz StringFormat An IMultiValueConverter może być również stosowany do przeliczenia wartości z wiązaniami do jednej wartości dla realizacji celu MultiBinding użytkownika.

Jednak MultiBindings nie może być zagnieżdżony.