TypeScript
Funkcje

Uwagi

Parametry opcjonalne i domyślne

Parametry opcjonalne

W TypeScript zakłada się, że każdy parametr jest wymagany przez funkcję. Możesz dodać ? na końcu nazwy parametru, aby ustawić ją jako opcjonalną.

Na przykład parametr lastName tej funkcji jest opcjonalny:

function buildName(firstName: string, lastName?: string) {
    // ...
}

Parametry opcjonalne muszą pochodzić po wszystkich parametrach nieobowiązkowych:

function buildName(firstName?: string, lastName: string) // Invalid

Parametry domyślne

Jeśli użytkownik przejdzie undefined lub nie poda argumentu, zostanie przypisana wartość domyślna. Są to tak zwane parametry inicjowane domyślnie .

Na przykład „Smith” jest wartością domyślną parametru lastName .

function buildName(firstName: string, lastName = "Smith") {
    // ...
}
buildName('foo', 'bar');      // firstName == 'foo', lastName == 'bar'
buildName('foo');             // firstName == 'foo', lastName == 'Smith'
buildName('foo', undefined);  // firstName == 'foo', lastName == 'Smith'

Rodzaje funkcji

Nazwane funkcje

function multiply(a, b) {
    return a * b;
}

Funkcje anonimowe

let multiply = function(a, b) { return a * b; };

Funkcje lambda / strzałki

let multiply = (a, b) => { return a * b; };

Funkcja jako parametr

Załóżmy, że chcemy otrzymać funkcję jako parametr, możemy to zrobić w następujący sposób:

function foo(otherFunc: Function): void {
    ...
}

Jeśli chcemy otrzymać konstruktor jako parametr:

function foo(constructorFunc: { new() }) {
    new constructorFunc();
}

function foo(constructorWithParamsFunc: { new(num: number) }) {
    new constructorWithParamsFunc(1);
}

Lub, aby ułatwić czytanie, możemy zdefiniować interfejs opisujący konstruktor:

interface IConstructor {
    new();
}

function foo(contructorFunc: IConstructor) { 
    new constructorFunc();
}

Lub z parametrami:

interface INumberConstructor {
    new(num: number);
}

function foo(contructorFunc: INumberConstructor) {
    new contructorFunc(1);
}

Nawet z lekami generycznymi:

interface ITConstructor<T, U> {
    new(item: T): U;
}

function foo<T, U>(contructorFunc: ITConstructor<T, U>, item: T): U {
    return new contructorFunc(item);
}

Jeśli chcemy otrzymać prostą funkcję, a nie konstruktora, jest prawie taka sama:

function foo(func: { (): void }) {
    func();
}

function foo(constructorWithParamsFunc: { (num: number): void }) {
    new constructorWithParamsFunc(1);
}

Lub, aby ułatwić czytanie, możemy zdefiniować interfejs opisujący funkcję:

interface IFunction {
    (): void;
}

function foo(func: IFunction ) { 
    func();
}

Lub z parametrami:

interface INumberFunction {
    (num: number): string;
}

function foo(func: INumberFunction ) {
    func(1);
}

Nawet z lekami generycznymi:

interface ITFunc<T, U> {
    (item: T): U;
}

function foo<T, U>(contructorFunc: ITFunc<T, U>, item: T): U {
    return func(item);
}

Funkcje z typami Unii

Funkcja TypeScript może przyjmować parametry wielu predefiniowanych typów przy użyciu typów unii.

function whatTime(hour:number|string, minute:number|string):string{
    return hour+':'+minute;
}

whatTime(1,30)         //'1:30'
whatTime('1',30)       //'1:30'
whatTime(1,'30')       //'1:30'
whatTime('1','30')     //'1:30'

Maszynopis traktuje te parametry jako pojedynczy typ, który jest unią innych typów, więc twoja funkcja musi być w stanie obsłużyć parametry dowolnego typu, który jest w unii.

function addTen(start:number|string):number{
    if(typeof number === 'string'){
        return parseInt(number)+10;
    }else{
        else return number+10;
    }
}