Zoeken…
Basis-ID's
Basis-ID's bestaan uit letters, onderstrepingstekens en cijfers en moeten beginnen met een letter. Ze zijn niet hoofdlettergevoelig. Gereserveerde woorden van de taal kunnen geen basis-ID's zijn. Voorbeelden van geldige VHDL-basis-ID's:
A_myId90
a_MYID90
abcDEf100_1
ABCdef100_1
De eerste twee zijn equivalent en de laatste twee zijn ook equivalent (hoofdletterongevoeligheid).
Voorbeelden van ongeldige basis-ID's:
_not_reset -- start with underscore
85MHz_clock -- start with digit
LooP -- reserved word of the language
Uitgebreide ID's
Uitgebreide VHDL-ID's worden gescheiden door backslashes ( \ ) en kunnen letters, onderstrepingstekens, cijfers, spaties en andere speciale tekens bevatten (zie de taalreferentiehandleiding voor een volledige definitie van speciale tekens). De reeks tekens tussen backslashes kunnen gereserveerde woorden van de VHDL-taal zijn. Backslashes kunnen worden opgenomen in uitgebreide id's door ze te verdubbelen ( \\ ). Uitgebreide ID's zijn hoofdlettergevoelig. Voorbeelden van (allemaal verschillende) uitgebreide identificatiegegevens:
\if\
\If\
\My Identifier\
\An \\ Identifier \\ With \\ Backslashes\
\&#@[]:.*\
\$£§{}\